Pieter van de Linden
Je bent hier:

Het schriftje van Pieter van der Linden

Afgelopen najaar 2023 kwam Museum Engelandvaarders in het bezit van een wel heel bijzonder schriftje. Een schriftje met de namen van vele honderden Engelandvaarders.

Het was Pieter van der Linden die al deze namen had opgeschreven. Hij was als opperwachtmeester bij de Koninklijke marechaussee tijdens de Tweede Wereldoorlog kamerbewaarder van minister Van Boeijen in Londen.

Van der Linden nam zijn taak als kamerbewaarder zeer serieus. “Niemand kon en mocht de kamer van de Minister betreden, omdat mijn kamer alleen toegang gaf om die te betreden”, schreef hij. “Alleen H.M. de Koningin en Prins Bernard mochten zijn kamer betreden, verder niemand, zelfs de Secretaris-Generaal niet. Wanneer de Minister-President of een andere Minister kwamen, vroegen deze of ik aan de Minister wilde vragen of hun bezoek gelegen kwam.”

(foto rechts: Pieter van der Linden voor Huize Florys)

Pieter van de Linden
Schriftje Pieter van der Linden

Begin september 1942 werd Van der Linden overgeplaatst naar Huize Florys, een landhuis te Southfield, dat bestemd was voor de eerste opvang van Engelandvaarders. 

“Ik werd belast met de verzorging en begeleiding van de Engelandvaarders en het beluisteren van de door hen gevoerde gesprekken, omdat de Engelandvaarders door de Engelse regering werden beschouwd als toegelaten vreemdelingen en zich niet in Engeland vrij mochten bewegen, tenzij ze door de Engelse en Ned. ID waren vrijgegeven. Ik heb met ± 1200 Engelandvaarders gesproken en hun gesprekken beluisterd en wist precies wat er in hen omging. Ik hield er rekening mee dat er enkele over de zenuwen waren geraakt tijdens de vlucht. Voor ik naar het Departement ging, bracht ik de Engelandvaarders naar de Nederlandse Inlichtingendienst en haalde ze na afloop van mijn dienst op het Departement weer op en nam ze onder mijn geleide weer mee naar Huize Florys.”

Al die tijd noteerde Van der Linden in zijn schriftje op welke datum een Engelandvaarder in Huize Florys was aangekomen, en wanneer hij daar weer was vertrokken, hun geboortedatum en soms ook hun geboorteplaats.

 

Het schriftje is ons geschonken door Ad van der Linden en Marianne Wapenaar, beiden kleinkinderen van Pieter van der Linden. We stellen deze schenking zeer op prijs.